26 januari 2018 Bij de opening van "Waarom schrijf je me niet" | "Warum schreibst du mir nicht" – Post uit de Vergetelheid in Nationaal Onderduikmuseum Aalten droeg Lotty Huffener-Veffer dit mooie gedicht voor. Een trein vertrok van hier en ging… En rijdt door mijn herinnering. Die trein gaat weg en komt niet aan En zal door heel mijn leven gaan. Ik sta op ’t stil perron en wacht; Er [...]
Het laatste telefonische overleg – met Natascha van Weezel en Gerda Brethouwer, directeur Nationaal Onderduikmuseum, en Arie van Dalen – op de speaker, wordt nieuwsgierig gevolgd door Madammeke van Dalen en Kleine Poes. Wij zijn er klaar voor. Vrijdag 26 januari, de dag voor Holocaust Memorial Day, wordt "Waarom schrijf je me niet" | "Warum schreibst du mir nicht" geopend in het Nationaal Onderduikmuseum in Aalten. Opening om 16.00 uur [...]
Op een prachtige locatie, opgenomen in de toeristische wandelroute, bevindt zich het Haus der Niederlande. Hier werd in november de spits afgebeten van de vernieuwde tweetalig tentoonstelling "Waarom schrijf je me niet | Warum schreibst du mir nicht". Het is alweer acht jaar gelden dat Bennie Vlaskamp het idee opperde om een tentoonstelling te maken van de brieven en kaarten uit getto’s en nazi-kampen. Hij was die gaan verzamelen nadat [...]
In 2015 realiseerde de Lotty Veffer Foundation de reizende expositie “Waarom schrijf je me niet”. Nu, na 10 locaties en twee jaar verder is de tentoonstelling toe aan een upgrade. De tentoonstelling gaat over drie mensen tijdens hun leven voor en tijdens WOII. We volgen hen door Duitsland, Nederland, de kampen en getto’s in Polen tot aan hun dood of bevrijding. om het nog completer te maken wordt een nieuw [...]
Het vluchtelingenbeleid ten aanzien van Joden was zowel voor als tijdens de oorlog allesbehalve ruimhartig. Nederland verscherpt al in 1934 zijn toelatingsbeleid, een jaar nadat Hitler aan de macht kwam. Het vreest "overspoeld" te raken door vluchtelingen uit Duitsland, maar wil vooral ook het machtige en voor de economie belangrijke buurland niet voor het hoofd stoten. Volgens het aangescherpte beleid worden Duitse Joden alleen nog tijdelijk in Nederland toegelaten, Poolse [...]
7 maart t/m 8 juni in CODA de Verdieping, Apeldoorn Gratis toegang Voor deze tiende editie voegde CODA - naast de geschiedenissen van Jules Schelvis, verzetsman Nico Peeters en het Joodse pubermeisje Wanda Verduin - een vierde hoofdpersoon toe: de Apeldoornse kapitein Willem Heijmans. Lees hier het hele verhaal >> Mei 1942 krijgen alle officieren, onder wie luitenant Heijmans, bericht dat ze naar hun kazerne moeten gaan. [...]
"(...) De kans mijn verhaal te vertellen, nu in deze grimmiger wordende tijd. Om jullie alert te maken, bewust van de signalen in de wereld van nu, zowel bij jezelf als bij de ander, die vrijheid beperken en ongelijkheid veroorzaken. (...) Eigenlijk wil ik jullie stiekem opstoken tot competente rebellen." Met deze woorden sloot Betty Schols-Meents op 27 januari Holocaust Memorial Day af op het Mollerlyceum in Bergen op Zoom. [...]
"Niemand van ons heeft kunnen kiezen wie zijn ouders zijn, wel kunnen wij kiezen en zijn wij verantwoordelijk voor wat we doen." Dit is de boodschap die Betty Schols-Meents overdraagt als zij met kinderen in gesprek gaat. Samen met leerlingen van basisschool De Wingerd in Nijverdal opende zij 11 november de tentoonstelling "Waarom schrijf je me niet" Post uit de Vergetelheid in het Memory Museum. Betty was 2 weken [...]
Wanda Verduin is een van de hoofdpersonen in de tentoonstelling "Waarom schrijf je me niet" - Post uit de Vergetelheid. Wanda zat op Het Baarnsch Lyceum tot alle Joodse kinderen naar aparte scholen moesten; dit was een van de eerste stappen van de nazi’s om Joden uit te sluiten uit de samenleving. Haar dagboeken en brieven aan haar vriendin Els vormen een ontroerend zelfportret van een meisje dat [...]
"Het leed tussen de regels" 14 januari 1943 Lieve Els, Ik heb net je brief ontvangen je kan best komen. Reuze. Ik heb gisteravond hoog ruzie met Ernst gehad en heb hem natuurlijk een blauw oog geslagen, met ‘t effect dat ik om ¼ 8 in bed lag. Vanochtend natuurlijk de noodzakelijke preek gehad, gegriend enfin dat ken je wel. Schrijft Wanda Verduin in haar laatste brief uit Amsterdam. [...]
