Tentoonstellingsontwerper Luciana Macaluso
door Mirjam Huffener
Eindelijk, na bijna 4 jaar fondsenwerven, research en projectmanagement was het zover: 10 november werd de tentoonstelling geopend. In mijn dankwoord aan vrijwilligers en vertellers assisteerde tentoonstellingsontwerper Luciana Macaluso mij bij het uitreiken van de cadeaus.
Bennie Vlaskamp – door hem is het allemaal gekomen. We ontmoetten elkaar in 2004, zo toepasselijk, in de trein naar Sobibor. Als postzegelverzamelaar raakte hij geïntrigeerd door een kaart uit Dachau en van daar ging hij brieven en kaarten uit kampen en getto’s verzamelen. Ik sla een paar jaar over en we belanden in 2009 toen Bennie en ik samen met mijn lief Arie van Dalen een tentoonstelling uit de grond stampten. Een uitgever die de geprinte catalogus in handen kreeg maakte er een prachtig boek van. Eigenlijk was deze tentoonstelling ook een prachtig boek, maar dan aan de wand. We gingen onderzoeken hoe je de geschiedenis beter kan vertellen.
Bennie Vlaskamp en uiterst rechts Jos Soppe
Het resultaat staat nu in bibliotheek De Domeinen in Sittard, een totaal andere tentoonstelling. Ik was echt een beetje zenuwachtig toen Bennie voor het eerst ging kijken en ’s avonds belde wat hij ervan vond… Hij was tevreden.
Met zijn zwager Jos Soppe heeft Bennie jaren het land door gereden om onze eerste tentoonstelling op te bouwen, af te breken en van alles te doen wat erbij komt kijken voor het op z’n mooist op de juiste plek staat.
Dat blijven zij met deze tentoonstelling ook doen, als vrijwilligers; en ik hoop met evenveel plezier als voorheen.
Bennie en Jos, jullie krijgen allebei een boek van Ad van Liempt. Omdat het wel even klaar is met de oorlog, hebben we gekozen voor Na De Bevrijding.
Marineke Wensink (vfonds) en Arie van Dalen
Arie van Dalen, mijn al genoemde lief, is nog niet klaar met de oorlog. Daarom kreeg hij een cd van Karsu (waar hij groot fan van is). Arie deed – als vrijwilliger – veel research en schreef veel van de teksten voor de tentoonstelling en de bijbehorende website.
De laatste maanden heeft hij veel research gedaan naar het vluchtelingenbeleid voor en tijdens de oorlog en daarover een omvangrijk deel van onze website gevuld. In het licht van de actualiteit een mijns inziens zeer interessante verrijking van die website. We zouden er zo een nieuwe tentoonstelling van kunnen maken. Helaas.
Naar aanleiding van de vorige tentoonstelling kregen we hele mooie brieven in handen. Zoals die van Jules Schelvis die een brief wist te posten vanuit Radom, een getto in Polen.
Ernst Verduin, zangeres/muzikante Karsu, Lotty Huffener-Veffer
Van Ernst Verduin kregen we de beschikking over brieven en de dagboeken van zijn zusje Wanda. Haar verhaal kunnen en mogen vertellen was heel bijzonder voor ons. We zijn van Wanda gaan houden. Ernst ook een bijdrage aan de filmpjes die in de tentoonstelling en op de website te vinden zijn.
Ook Ernst kreeg een cd van Karsu die het verhaal van zijn zusje zo mooi verteld heeft.
Het volgende boek Na de bevrijding ging naar Tonny Geelhoed-Peeters.
Arie en ik brachten vele uren bij haar door om de brieven die haar vader Nico Peeters schreef uit het Oranjehotel in Scheveningen, uit Kamp Amersfoort, Haaren, Vught en Dachau te lezen en te scannen. Alles wat we wilden laten zien in de tentoonstelling over hoe belangrijk communicatie is om een leven menselijk te maken, konden we aan de hand van deze brieven laten zien.
Tonny Geelhoed ontvangt het boek
In 2012 begonnen we de plannen voor deze tentoonstelling uit te werken. Het kwam wat moeizaam van de grond maar met extra steun, zowel financieel als moreel, van het Nationaal Comite 4 en 5 mei konden we van start om in ieder geval een heel basale tentoonstelling te maken. Alex Bakker deed de redactie van tentoonstelling en de films, Ronald Huffener (ja familie van) maakte de website en Luciana gaf de tentoonstelling vorm. Aan het eind van deze zomer kregen we van het vfonds een subsidietoekenning waarmee we de tentoonstelling helemaal konden maken zoals we het wilden, met films, een stemhokje, een uitgebreide website en educatief materiaal.
Alex Bakker en Yoka Verduin
Iedereen blij. Echt heel gelukkig. Tot ik een beetje zuur mailtje van Luciana kreeg. Ze schreef:
“Waar ik je nog op attent wil maken: bij een volgende subsidieaanvraag de onderstaande posten opnemen
– kok aan huis
– schoonmaakdienst
– kinderanimatie team
– honden uitlaatservice
– dagbezoek aan een wellness centrum of spa
– massage”
Waar kwam deze onvrede vandaan?
Luciana was al in 2012 aan de slag gegaan met een basisontwerp. Tot zich een potentiële partner aandiende die we dachten nodig te hebben voor de fondsenwerving, maar die zelf het ontwerp in handen wilde houden. Die samenwerking liep stuk en Luciana stapte weer in het project, we gingen verder waar we een een jaar daarvoor gebleven waren en ziehier het resultaat.
Omdat ik een dergelijke subsidie-aanvraag er vast niet door zou krijgen maar wel vonden dat zij enige waardering verdiende, kreeg Luciana van Arie en mij een bon voor die welverdiende massage.
Op de bovenste foto staan vlnr: Jos Soppe, Ad van Liempt, Mirjam Huffener en Bennie Vlaskamp
Foto’s: Ronald Huffener, Carlo Huffener, Jan-Thijs Vlaskamp
Geef een reactie