Turkije blijft in de oorlog neutraal tot het op 23 februari 1945 Duitsland de oorlog verklaart; een symbolische actie zonder praktische implicaties.
Het officiële Turkse beleid in de oorlog is om geen visa te verstrekken aan Joodse vluchtelingen, maar individuele Turkse diplomaten houden zich hier niet aan. Naar schatting 15.000 Joden uit Frankrijk (velen van Turkse komaf) en 20.000 Joden uit Oost-Europa kunnen daardoor een veilig heenkomen in Turkije vinden. Circa 5.000 van hen reizen nog tijdens de oorlog door naar Palestina. Ook kleine groepjes Joden uit Griekenland weten Turkije te bereiken.
