Bij het begin van de oorlog leven in Frankrijk circa 42.000 Sinti en Roma. In oktober 1940 beveelt het Duitse militaire gezag de Franse autoriteiten om de Sinti en Roma in kampen op te laten sluiten. Franse gendarmes voeren deze operatie uit.
In het bezette deel van Frankrijk worden dertig, veelal kleine kampen voor Sinti en Roma ingericht (in enkele daarvan worden ook Joden en politieke gevangenen opgesloten). De Franse gendarmerie wordt ook met de bewaking van de kampen belast.
Uit Noord-Frankrijk worden ook Sinti en Roma getransporteerd naar België, naar de Dossin-kazerne in Mechelen, die door de nazi’s als concentratiekamp wordt gebruikt. Voor een belangrijk deel gaat het om mensen die na de Duitse aanval op België in mei 1940 naar Frankrijk zijn gevlucht.
In Vichy-Frankrijk, het niet door de Duitsers bezette zuidoosten, worden Sinti en Roma opgesloten in kampen die tegen het einde van de Spaanse Burgeroorlog in 1939 voor vluchtelingen uit Spanje zijn opgezet en enkele nieuwe kampen. Sommigen wordt een woonplek toegewezen die ze niet mogen verlaten. Onder de Sinti en Roma in Vichy-Frankrijk bevinden zich ook mensen die (evenals een aantal Joden) zijn uitgewezen uit Elzas-Lotharingen, het gebied in Noordoost-Frankrijk, dat door nazi-Duitsland in 1940 is geannexeerd.
Eind 1941 besluiten de Duitsers de kleinere kampen in de bezettingszone te sluiten. Ze kosten veel en vergen veel bewakers, en er weten nogal wat mensen uit te ontsnappen. Acht grotere ‘regionale’ kampen blijven open en er komt ook nog een groot kamp bij in Midden-Frankrijk.
In totaal hebben zo’n 25.000 Sinti en Roma gevangengezeten in de kampen, waar velen bezwijken door ondervoeding en ziekte.
In totaal kwamen ten minste 15.150 Franse Sinti en Roma om.
Van degenen die zich aan de vervolging wisten te ontrekken en onderdoken, sloten velen zich bij het Franse verzet aan.
Na de bevrijding van Frankrijk in 1944 werden duizenden Sinti en Roma nog lange tijd gevangengehouden. Dit was onderdeel van het streven van de Franse autoriteiten om de Sinti en Roma “te socialiseren”, wat in de eerste plaats inhield: ze te dwingen tot een vaste woon- en verblijfplaats. Pas op 1 juni 1946 werd het laatste kamp gesloten. *
* Sinds 2010 heeft Frankrijk tienduizenden Sinti en Roma als ‘illegale immigranten’ teruggestuurd naar Roemenië en Bulgarije. Het politie-optreden daarbij wordt wel vergeleken met de rol van de Franse politie bij de razzia’s tijdens de oorlog. Overigens is Frankrijk een van de weinige westerse landen waar Sinti en Roma nog mogen rondreizen.