T/m 14 april is de tentoonstelling te zien in het Nova College te Amstelveen. Op schooldagen tussen 10.00 uur en 16.00 uur
én op donderdagavond 14 april van 19.00 tot 21.00 uur. Die donderdagavond zijn makers van de tentoonstelling aanwezig.
De burgemeester van Amstelveen, Mirjam van ’t Veld, opende de tentoonstelling in het Nova College. Wij spraken met haar over het vluchtelingenbeleid voor en tijdens WOII en over de paralellen die zijn te trekken met de huidige situatie in Europa.
Lees meer >>
Bij de opening zei Van ’t Veld: “De tentoonstelling kan worden gezien als een bijzondere waarschuwing en biedt volop gespreksstof. In die zin was het ook een mooie gedachte om met deze tentoonstelling de verbinding met het heden te leggen. Want meer dan 70 jaar na de Tweede Wereldoorlog is deze oorlog nog onverminderd actueel. Net als toen is de wereld niet vrij van censuur, is er nog op veel plekken geweld, zitten er nog velen vanwege afkomst, opvattingen of voorkeuren gevangen. En zijn – zoals nu ook zo nadrukkelijk aan de orde is – tallozen op de vlucht en op zoek naar een vrij en veilig bestaan.”
Wat wij toen nog niet wisten was dat de burgemeester juist die dag had gekregen een doodsbedreiging had gekregen n.a.v. de opvang van 400 asielzoekers in haar gemeente. Zie interview met Pauw >>
In gesprek met Rudie Cortissos en Lotty Huffener-Veffer
Bij de opening in Amstelveen op 10 maart stelden Joeri Visser en Gijs van Leeuwen, studenten van het Nova College, vragen over holocaustontkenning en antisemitisme nu. Kan dat met wetten voorkomen worden? Deze vragen leidden tot een discussie over educatie. Belangrijker dan het voorschrijven van normen en waarden is het ontwikkelen van empathie. Hoe kun je ooit een ander begrijpen zonder je in een ander te kunnen verplaatsen? Empathie kun je niet opleggen, dat krijg je mee van huis uit en vanuit school. Docenten spelen hierbij een cruciale rol. Vanuit de zaal werden ervaringen gedeeld waarbij concluderend naar voren kwam hoe belangrijk het is persoonlijke verhalen te blijven vertellen.
Ook het vluchtelingenbeleid kwam aan de orde. Het is niet alleen een menselijke noodzaak, maar ook een politieke keuze om vluchtelingen volwaardig in de samenleving op te nemen, onder andere door hen de taal te laten leren.
Voorafgaand aan het gesprek vertelde Cortissos het verhaal van zijn moeder Emmy Cortissos: “Opdat dit gruwelverhaal, een van de duizenden, een bijdrage kan leveren hoe mensen niét met elkaar om moeten gaan. En niet alleen dat, veeleer dat men zich al te zeer moet realiseren dat zulke wonden nooit helen; al is het 75 jaar geleden. (…) Maar laat het ook een les zijn. Laten we met z’n allen situaties als Srbrenica, Rwanda, Biafra, IS, Mali, Oekraïne, Boko Haram, Somalië, gevangenissen in het Midden-Oosten en Zuid-Amerika over de hele wereld zien te voorkomen.”
Geef een reactie